داروساز ایرانی

حتما تا الان همگی موضوع دانشکده های داروسازی غیر انتفاعی رو  شنیدید؛
جذب دانشجوی دکتری داروسازی "بدون کنکور"

و حالا خبر جدید تری رو هم قرار هست بشنویم :

بر اساس مصوبات دوره بیست و جهارمین نشست شورای اموزش داروسازی 

پذیرش دانشجو از مقطع کارشناسی شیمی محض، شیمی کاربردی، و زیست شناسی به صورت ازمایشی در دانشکده های داروسازی شیراز و تهران صورت خواهد گرفت.

طبیعیه که این کار با مخالفت گسترده دانشجویان و داروسازان مواجه خواهد شد و طبق معمول مسئولان دلایلی مثل کم بودن داروساز در نقاط محروم رو بهانه خواهند کرد (خیلی مشابه بلایی که بر سر رشته پزشکی آوردن) اما آیا واقعا مشکل اینه؟ آیا واقعا راه حل هم همینه؟

چرا همیشه راهی که برای به اصطلاح حل مشکل انتخاب میکنند اینقدر غیر معمول، تحمیلی و بدون در نظر گرفتن زمینه هاش هست؟

اگر در رشته های دیگر افرادی بیکار مانده اند جورش را صنف دیگری نباید به دوش بکشد.

و وقتی تعداد داروساز زیاد بشه الزاما کیفیت کار بالا نمیره. کیفیت کار به آموزش و به میزان زیادی به رضایت شغلی و البته مخاطب رشته که بیماران باشه بستگی داره. الان تعداد داروساز رو صد برابر هم که بکنیم وقتی نتونیم تامین شغلی، کفایت درامدی به ازای هر نسخه برای وی ایجاد کنیم بر فرض هم که بهترین آموزش هم داده شده باشه و بهترین استعدادها و با انگیزه ترین افراد رو هم انتخاب کرده باشیم. انتظار نباید داشته باشیم مشاوره و نظارت علمی وقتی که نیازهای اولیه مادی کسی که وقت و انرژی و هزینه زیادی برای رسیدن به این جایگاه صرف کرده بدون در نظر گرفتن و تامین شایسته وقت و دانشی که صرف میشه عملی بشه.

من که باور نمیکنم نیت دلسوزی و این صحبتها باشه. از آقایان بسیار بعید است اینگونه افکار ایده آلیستی داشته باشند..

یاد جریمه های سنگین خودرو می افتم. آخ که جان شهروندان چقدر برایشان عزیز بوده که خدشه بر سلامتشان خواب از ایشان ربوده و به سهل ترین راه برای کم کردن آمار تصادفات روی آورده اند که مبادا بودجه شان کسری بیاورد!! بعله جریمه سنگین خوب است، بنرین گران بسیار ایده زیبایی است (گران که نه! به قیمت واقعی!!) اما چه میشود کرد که ما را باور به بلوف های قشنگتان نیست...

همانطور که میشد ماشینهای بهتری به این مردم انداخت! همانطور که میشد کیفیت حمل و نقل عمومی و زیر ساخت ها را بهتر کرد اینجا هم همان کارها را میتوان انجام داد. اما خب کو انگیزه؟

وقتی ملت حاضرند ماهی فلان ملیون تومان برای تحصیل فرزندشان در دانشگاه غیر انتفاعی بدهند ، چه  موقعیتی بهتر از اینکه به بهانه جلوگیری از خروج ارز و تحمل رنج هجران برای دانشجویان ایرانی مشغول تحصیل در خارج پولشان را به خود ما بدهند! مگر ما چه مان است؟؟...

اینها را گفتیم که بدانند ناشنیده گوشمان از لالایشان پر است و حنایشان از بی رنگی خجل، اما ما را چه گناه که سرنوشتمان به دست ایشان است!
مشکل نه فقط از تولید فله ای داروساز ناشی خواهد شد، چیزی که به ضرورت در ۵ تا ۱۰ سال آینده حتما تبعاتش را خواهیم دید. نه مشکل فقط این نیست. مشکل مهم چند دستگی است. چه چیزی مهلک تر از انشقاق و چند دستگی در یک صنف میتواند آنرا به نابودی بکشاند؟

ماشالا همگی بر این صنف دندان تیز کرده اند و طلبکارند، پشت گرمی که در بالا و اطراف نداریم، یک نیمچه صنف ناقابلی داریم که آنهم در مقابل خیل هجمه ها کم جان است. این را هم که از ما بگیرند فاتحه مان خوانده است...

پیوست : فایل ضمیمه ۱ ، فایل ضمیمه ۲

سلام خالصانه به همه همکاران داروساز ‘
درد ما نه از بیگانه بلکه از خود ماست‘ با هزاران امید و آرزو وارد دانشگاه شدیم
پس از گذشتن از هفت خوان رستم کنکور که حالا به ما بگویند اگر رتبه 40000 هم میآوردی فرقی نمیکرد الان میتونستی داروسازی بخونی ! خجالت آور است چرا همکار محترم واستاد گرامی که به ع.ش مخوانندت و میدانم که روزی از محضر کلاسهای شیمی داروئی و تجزیه دستگاهی شما فیض میبردیم؟ واقعا چرا با داروسازان اینچنین میکنید؟ آیا صرف عبور شما از سن فعال داروسازی کافیست تا هویت و ماهیت و حیثیت ما را زیر سئوال ببرید؟ استاد محترم در شرائطی که من و امثال من بیست و اندی سال کار میکنیم تا مجوز تاسیس داروخانه بگیریم که بدلیل کم بودن درآمد داروسازان سرمایه احداث را ناریم و 2 باره منتظر میمانیم تا شاید بتوانیم مجوز بخریم . چرا کمکی هر چند فکری به ما نمیکنید . استاد ما ز یاران چشم یاری داشتیم .

مریم توسلی اصلی

لطف کنید و راه کارهای پیش رو را در وبلاگ مطرح کنید و به یک تصمیم مشترک برسیم.نظر من این که موضوع رسانه ای بشه مثلا 20:30.

دکتر محسن.ا