داروساز ایرانی

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910726000175

مرضیه وحید دستجردی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس در پاسخ به اینکه برخی خانه‌های بهداشت از دادن وسایل جلوگیری از بارداری خودداری کرده و می‌گویند با توجه به سیاست‌ افزایش جمعیت وسایل پیشگیری از بارداری را نمی‌دهیم و حتی برخی داروخانه‌ها هم اعلام ‌می‌کنند که قرص‌های ضد بارداری را توزیع نمی‌کنیم گفت: تنظیم خانواده همان طور که از ابتدا به زور نبوده الان افزایش جمعیت هم به زور نیست بنابر این هیچ کاری با زور و ضرب نمی‌تواند انجام شود.

وحید دستجردی تاکید کرد: تولید داروهای پیشگیری از بارداری به ویژه قرص‌های ضد بارداری هیچ محدودیتی پیدا نکرده،  داروخانه‌هایی که این حرف‌ها را می‌زنند ممکن است بخواهند بازار سیاه راه بیندازند و برنامه خاصی دارند.

وی تصریح کرد: ما الان هیچ کمبودی و کسری در زمینه داروهای پیشگیری از بارداری نداریم و همه در اختیار مردم است چون قرص های ضد بارداری ارزان‌ترین قرص‌هاست و به راحتی قابل تهیه است.

وزیر بهداشت در مورد خانه‌های بهداشت هم گفت: منابعی هم که در اختیار خانه‌های بهداشت قرار می‌گرفت همچنان ادامه دارد و همان وسایل قبلی که ارائه می‌شد هنوز هم ارائه می‌شود ولی ما کلاً مسئله تنظیم خانواده را در وزارت بهداشت به سمت سلامت باروری سوق داده‌ایم یعنی فاصله گذاری بین فرزندان به طور مناسب، سلامت کودک و مادر، تغذیه مناسب کودک و درمان نازایی جزو سرفصل‌های ماست.

وحید دستجردی از مردم خواست هر جایی چنین مسائلی را مشاهده کردند نام و نشانی داروخانه‌ها را به روابط عمومی وزارت بهداشت یا معاونت غذا و داروی دانشگاه‌های علوم پزشکی منطقه خود اطلاع دهند تا با آن داروخانه برخورد شود.

وقتی این مطلب رو در هفته نامه سپید خوندم، یکه خوردم.
دوباره خوندم و باز هم ...

من، شمای داروسازی که در داروخانه هستین. به طور مستقیم و عینی با این واقعیت روبرو شدید که شرکتهای توزیع کننده قرصهای ال دل و اچ دی. هم از تولید کننده ایران هورمون و هم ابوریحان برای مدت چند ماه وقتی براشون درخواست (سفارش دارویی) میدادین که این اقلام درش بود. اعلام میکردن که موجود نداریم

از قضا این مساله هم همزمان شد با طرح اهداف تشویقی دولت در جمعیت افزایی

اما ما که در داروخانه بودیم برخلاف عوام که وقتی از این داروخانه به اون داروخانه دنبال این قرصها میگشتن و نمی یافتن علت این کمبود دارویی رو به اون برنامه دولتی نسبت میدادن. می دوسنتیم که همون زمان اقلام دیگر دارویی هم بودن که بنابه دلایلی تامین دارویی شون دچار مشکل شده بود.

اما اینکه وزیر محترم بهداشت، بدون تحقیق کافی، بدون توجه به این حقیقت که بخشی از واقعیت کمبود دارویی و مسئولیت اون به عهده خودشون هست. توپ را به راحتترین زمین که زمین داروخانه ها باشن انداخته و داروخانه ها رو متهم به قصد برای ایجاد بازار سیاه و داشتن برنامه خاص متهم کرده اند.

انتظاری که من داروساز و همه داروسازان شریف دیگری که در این بخش از حرفه داروسازی به کار در داروخانه مشغولیم حتما این هست که ایشان ضمن تجدید نظر در صحبتهایشون در صحبتهای رسانه ای به سادگی حیثیت شغلی داروسازان رو بدین صورت زیر سوال نبرند و با کمی تحقیق از منابع موثق ضعفهای موجود در پخش و تامین دارو رو بپذیرن.

همت فعلی داروسازان در جبران کاستی ها و رعایت عدالت در تامین نیاز دارویی بیماران قابل تقدیر هست و اینجاست که رسالت داروساز که اولویت قرار دادن مسائل اخلاقی به مسائل مادی هست بیش از هر زمان دیگر رخ می نماید.

در زمانی که با نایاب شدن هر کالای دیگر فروشندگان به نرخ روز جنس می فروشند. این داروسازان هستند که کاملا بر طبق قانون. بدور از هر سواستفاده ای از نیاز بیماران رسالت خود را  در نظارت بر توزیع عادلانه انجام میدهند.

در زمانی که هزینه های جاری داروخانه رشد سرسام آور داشته، در زمانی که نقدینگی در داروخانه ها بشدت کاهش یافته. تلاش برای حفظ تعادل و آرامش در این بخش از سلامت مردم شایسته تقدیر است.

به روشنی میتوان متصور شد در صورتی که مدیریت داروخانه ها بدست افراد غیر داروساز که از داروخانه جز مکانی برای سرمایه گذاری و از نیاز مردم به عنوان ابزاری برای سودجویی استفاده میکردند وضعیت فعلی چقدر متفاوت بود.

این بی مهری آشکار در این شرایط بسی بر این صنف شریف ناگوار است.

الیوم اقتصاد داروخانه ورشکسته رسما

و تاخیر بیمه ها در پرداخت مطالبات داروخانه به مثابه ....

هم اکنون نیازمند چاره اندیشی‏​تان هستیم ...

حتما تا الان همگی موضوع دانشکده های داروسازی غیر انتفاعی رو  شنیدید؛
جذب دانشجوی دکتری داروسازی "بدون کنکور"

و حالا خبر جدید تری رو هم قرار هست بشنویم :

بر اساس مصوبات دوره بیست و جهارمین نشست شورای اموزش داروسازی 

پذیرش دانشجو از مقطع کارشناسی شیمی محض، شیمی کاربردی، و زیست شناسی به صورت ازمایشی در دانشکده های داروسازی شیراز و تهران صورت خواهد گرفت.

طبیعیه که این کار با مخالفت گسترده دانشجویان و داروسازان مواجه خواهد شد و طبق معمول مسئولان دلایلی مثل کم بودن داروساز در نقاط محروم رو بهانه خواهند کرد (خیلی مشابه بلایی که بر سر رشته پزشکی آوردن) اما آیا واقعا مشکل اینه؟ آیا واقعا راه حل هم همینه؟

چرا همیشه راهی که برای به اصطلاح حل مشکل انتخاب میکنند اینقدر غیر معمول، تحمیلی و بدون در نظر گرفتن زمینه هاش هست؟

اگر در رشته های دیگر افرادی بیکار مانده اند جورش را صنف دیگری نباید به دوش بکشد.

و وقتی تعداد داروساز زیاد بشه الزاما کیفیت کار بالا نمیره. کیفیت کار به آموزش و به میزان زیادی به رضایت شغلی و البته مخاطب رشته که بیماران باشه بستگی داره. الان تعداد داروساز رو صد برابر هم که بکنیم وقتی نتونیم تامین شغلی، کفایت درامدی به ازای هر نسخه برای وی ایجاد کنیم بر فرض هم که بهترین آموزش هم داده شده باشه و بهترین استعدادها و با انگیزه ترین افراد رو هم انتخاب کرده باشیم. انتظار نباید داشته باشیم مشاوره و نظارت علمی وقتی که نیازهای اولیه مادی کسی که وقت و انرژی و هزینه زیادی برای رسیدن به این جایگاه صرف کرده بدون در نظر گرفتن و تامین شایسته وقت و دانشی که صرف میشه عملی بشه.

من که باور نمیکنم نیت دلسوزی و این صحبتها باشه. از آقایان بسیار بعید است اینگونه افکار ایده آلیستی داشته باشند..

یاد جریمه های سنگین خودرو می افتم. آخ که جان شهروندان چقدر برایشان عزیز بوده که خدشه بر سلامتشان خواب از ایشان ربوده و به سهل ترین راه برای کم کردن آمار تصادفات روی آورده اند که مبادا بودجه شان کسری بیاورد!! بعله جریمه سنگین خوب است، بنرین گران بسیار ایده زیبایی است (گران که نه! به قیمت واقعی!!) اما چه میشود کرد که ما را باور به بلوف های قشنگتان نیست...

همانطور که میشد ماشینهای بهتری به این مردم انداخت! همانطور که میشد کیفیت حمل و نقل عمومی و زیر ساخت ها را بهتر کرد اینجا هم همان کارها را میتوان انجام داد. اما خب کو انگیزه؟

وقتی ملت حاضرند ماهی فلان ملیون تومان برای تحصیل فرزندشان در دانشگاه غیر انتفاعی بدهند ، چه  موقعیتی بهتر از اینکه به بهانه جلوگیری از خروج ارز و تحمل رنج هجران برای دانشجویان ایرانی مشغول تحصیل در خارج پولشان را به خود ما بدهند! مگر ما چه مان است؟؟...

اینها را گفتیم که بدانند ناشنیده گوشمان از لالایشان پر است و حنایشان از بی رنگی خجل، اما ما را چه گناه که سرنوشتمان به دست ایشان است!
مشکل نه فقط از تولید فله ای داروساز ناشی خواهد شد، چیزی که به ضرورت در ۵ تا ۱۰ سال آینده حتما تبعاتش را خواهیم دید. نه مشکل فقط این نیست. مشکل مهم چند دستگی است. چه چیزی مهلک تر از انشقاق و چند دستگی در یک صنف میتواند آنرا به نابودی بکشاند؟

ماشالا همگی بر این صنف دندان تیز کرده اند و طلبکارند، پشت گرمی که در بالا و اطراف نداریم، یک نیمچه صنف ناقابلی داریم که آنهم در مقابل خیل هجمه ها کم جان است. این را هم که از ما بگیرند فاتحه مان خوانده است...

پیوست : فایل ضمیمه ۱ ، فایل ضمیمه ۲

سلام خالصانه به همه همکاران داروساز ‘
درد ما نه از بیگانه بلکه از خود ماست‘ با هزاران امید و آرزو وارد دانشگاه شدیم
پس از گذشتن از هفت خوان رستم کنکور که حالا به ما بگویند اگر رتبه 40000 هم میآوردی فرقی نمیکرد الان میتونستی داروسازی بخونی ! خجالت آور است چرا همکار محترم واستاد گرامی که به ع.ش مخوانندت و میدانم که روزی از محضر کلاسهای شیمی داروئی و تجزیه دستگاهی شما فیض میبردیم؟ واقعا چرا با داروسازان اینچنین میکنید؟ آیا صرف عبور شما از سن فعال داروسازی کافیست تا هویت و ماهیت و حیثیت ما را زیر سئوال ببرید؟ استاد محترم در شرائطی که من و امثال من بیست و اندی سال کار میکنیم تا مجوز تاسیس داروخانه بگیریم که بدلیل کم بودن درآمد داروسازان سرمایه احداث را ناریم و 2 باره منتظر میمانیم تا شاید بتوانیم مجوز بخریم . چرا کمکی هر چند فکری به ما نمیکنید . استاد ما ز یاران چشم یاری داشتیم .

مریم توسلی اصلی

لطف کنید و راه کارهای پیش رو را در وبلاگ مطرح کنید و به یک تصمیم مشترک برسیم.نظر من این که موضوع رسانه ای بشه مثلا 20:30.

دکتر محسن.ا