امروز مرد جوانی با داشتن چند بلیستر داروی مصرف شده هراسان به داروخانه آمد و از یکی از پرسنل داروخانه سوالی پرسید که با راهنمایی به من ارجاع شد، سوال این بود آیا مصرف این تعداد داروها می تواند باعث مرگ کسی شود؟ مشخص بود که خود یا کسی از نزدیکانش به قصد خودکشی این تعداد دارو را مصرف کرده ، سوال اولی که پرسیدم این بود که

-         کی؟ دختری بیست و چند ساله

-         – برای خودکشی ؟ بله

-         -چند دقیقه قبل مصرف کرده؟ حدود بیست دقیقه تا نیم ساعت پیش ،

 نگاهی به داروها انداختم . یک بلیسترهیدروکیس زین25 ، یک بلیستر دایمتیکون و یک بلیستر هم دی سیکلومین که از هر کدام چند تا باقی مانده بود.

خوب اندکی خیالم راحت شد ، سوال بعدی :

-         مطمئنی همینها بوده ، داروی دیگه ای نبوده ؟ معلوم شد چند تا کپسول آموکسی هم میل شده

-         – تعداد همینها بوده بیشتر مصرف نکرده؟ جواب منفی بود

-         – الان وضعیتش چطوره؟ اندکی خواب آلود .

خوب خوشبختانه این بیماربلد نبوده خودکشی کنه یا فقط خواسته تظاهر کنه

اولین نکته ای که تذکر دادم این بود این خانم حتما باید مشاوره روانپزشکی بدهند ، چون اقدام به خودکشی کرده حالا با هر توجیهی ، سعی کردم بیمار رو به لزوم انجام این کار آگاه کنم ،

مهمترین دارو در بین این داروهاظاهرا هیدروکسیزین است که مصرف این تعداد مشکلی جز خواب و کاهش سطح هوشیاری به همراه ندارد ضمن اینکه مصرف توام یک آنتی کولینرژیک علاوه بر تشدید آن با کند کردن حرکات گوارشی فرصت جذب را هم بیشتر میکند ، در مسمومیتها 3 کار ساده باید انجام داد درصورتی که زمان زیادی از مصرف دارو نگذشته باشد یا تعداد زیادی دارو خورده شده باشد همینطور استفراغ باعث آسپیراسیون نشود و بیمار هوشیار باشد بیمار را وادار به استفراغ میکنیم واز یک داروی جاذب مثل زغال فعال که در داروخانه موجود است به همراه یک ملین برای کاهش جذب و افزایش دفع استفاده می کنیم . توصیه کردم ابتدا 4 عدد ذغال فعال را بخورد سپس در یک لیوان بزرگ آب ولرم چند قاشق غذاخوری شربت منیزیوم هیدروکساید حل نموده و بخوراند.

غیر از اینها از همراه خواستم بیمار را به حد کافی از داروهایی که مصرف کرده بترساند! تا اگر دفعه بعد فکر شیرین کاری به سرش زد حداکثر دوز را دو برابر کند نه چندین و چند برابر – خواستم تا داروهای خطرناک قلبی و اعصاب را دور از دسترس ایشان قرار دهند و دوباره تاکید به مراجعه به روانپزشک برای پیگیری مسئله روحی ایشان شدم.

بعد از رفتن بیمار با خودم فکر کردم چرا آب ولرم؟ من معمولا برای کمک به خاصیت ملینی داروها توصیه میکنم آنها را با آب ولرم مصرف کنند ، ما در حالت کلی اینکار باعث افرایش حلالیت و آزادسازی دارو و افزایش خطر جذب و مسمومیت نمی شود؟؟

بعد تقریبا مطمئن بودم اگه واقعا همین مقدار دارو مصرف شده باشه بیمار نیازی به شستشوی معده و .. ندارد ، اما اگر به بیمار توصیه میکردم بیمار را به بیمارستان ببرد ، از یک طرف امکان کنترل بیشتری بود از طرفی این خانم که احتمالا جلب توجه برایش مهم بوده و کشیده شدن کارش به بیمارستان احنمالا اثر بهتری در عدم تکرار اقدام به خودکشی در آینده داشت؟در واقع اگه یکسی این کار رو انجام بده و فیدبک ریلکسی داشته باشه دفعه بعد شاید اقدام شدیدتری انجام بده.

یه نکته خیلی مهم هم که بهش توجه نکرده بودم این بود که شاید اصلا اون خانم در مورد داروهایی که مصرف کرده به این آقا راستشو نگفته باشه . یا اصلا این فرد اطلاعات کافی نداده باشه

معقولش این بود که حتما به بیمارستان ارجاع میدادم و بیخودی هم نگرانی زدایی نمیکردم. مطمئنا در بیمارستان رسیدگی بهتری میشد.شرح حال دقیقتری گرفته میشد.در صورت بروز مشکل حاد سریع میشد رسیدگی کرد و ...

 

به هر حال هر چه که بود گذشت... دفعه بعد چه کنم؟

 

همینجا یک توصیه به همکاران همیشه گوش پرسنلی که تمام آموخته هایش چون طوطی از حرفهای شماست!

در این مواقع محکم بپیچانید و اجازه ندهید بیمار را با راهنمایی غلط خود گمراه کند  .

لازم است خیلی روشن  و بدون تعارف جلوی میل به خودنمایی او را گرفته و تفهیم کنید که ارائه اطلاعات دارویی جزو مسایل علمی و خارج از صلاحیت اوست.

 و بعد هم در فرصت کمی که در داروخانه برای سوال و جواب داریم از داده های بدست آمده نتیجه گیری قطعی نکنم . بهترین حدس رو بزنم و به بهترین جا ارجاع بدم.

 

 

^ بازگشت به صفحه اول وبلاگ