بنام خدا

۱۳۹۰/۰۴/۲۲

انجمن داروسازان گیلان

همکار گرامی جناب آقای دکتر محمد حسین شهدی نژاد
مدیر محترم درمان تامین اجتماعی گیلان

با سلام و احترام. مستحضرید که مطالبات داروخانه های استان از سازمان تامین اجتماعی ششمین ماه خود را پشت سر می گذارد و مکاتبات عدیده این انجمن با مدیر عامل محترم آن سازمان . ریاست محترم کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی. استاندار محترم گیلان. ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی گیلان. امید ما را به پاسخگویی مسئولان به یاس تبدیل نموده است.

از طرفی سازمان تامین اجتماعی که خود صاحب شرکتهای عمده پخش دارو چون داروپخش و هجرت می باشد. با واسطه این شرکتها برای تسویه فاکتورهای خرید دارو از داروخانه ها چک های با سررسید یک تا دو ماه را طلب می نماید و حتی به عنوان "خریدار خدمت" حاضر نیست مطالبات داروخانه ها را مطابق قانون بیمه همگانی مصوب مجلس محترم شورای اسلامی پرداخت نماید! جناب دکتر همکاران ما تا کی باید شاهد سیاست های یک بام و دو هوای آن سازمان باشند؟ از آنجایی که مشکلات مالی کمر داروخانه ها را شکسته و توانی برای آنها باقی نگذاشته است و بانک ها نیز به دنبال سیاست قطع نسهیلات. به داروخانه وام پرداخت نمی نمایند برخی شنیده ها حاکی از آن است که مدیران داروخانه های استان علیرغم میل باطنی تصمیم دارند تا چنانچه مطالبات آن ها از آن سازمان (از بهمن ماه سال ۸۹ لغایت خرداد ۹۰) تا پایان همین ماه تسویه نگردد از ماه آینده با اعلام قبلی. نسخ بیمه شدگان آن سازمان را با اخد وجه در اختیار مراجعه کنندگان قرار داده و آنان را جهت دریافت وجه پرداختی خود به دفتر اسناد پزشکی آن مدیریت هدایت خواهند نمود. طبیعی است هرگونه عواقب اجتماعی. سیاسی و .. ناشی از این عمل اجتناب ناپذیر به عهده مسئولان و مدیران ارشد آن سازمان در تهران بوده و هیات مدیره انجمن گیلان پیشاپیش از این عمل نا خواسته سلب مسئولیت می نماید.

با تشکر- دکتر پورکاظمی
رئیس انجمن داروسازان گیلان

رونوشت به :معاون محترم وزیر و ریاست سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت و درمان جناب آقای دکتر احمد شیبانی به منظور استحضار.
مدیر کل متحرم امور اجتماعی استانداری گیلان
معاونت محترم سیاسی امنیتی استانداری گیلان
دفتر نماینده محترم ولی فقیه در گیلان
ریاست محترم شورای هماهنگی نمایندگان محترم گیلان
ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی گیلان
معاونت محترم غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی گیلان
مدیر کل محترم اطلاعات گیلان
مدیر کل محترم سازمان بازرسی کل استان گیلان
ریاست محترم انجمن داروسازان ایران
ریاست محترم انجمنهای داروسازان کشور

http://pharmacists.persiangig.com/document/Tamin.gif

---

 

جالبه که اینهمه نامه و حرف و صحبت و تذکر و حتی تهدید تا الان راه به جایی نبرده

آقایون گوشهاشون رو به کل سیمان کشیدند و گوششون به این حرفها بدهکار نیست

چرا؟

علتهاش زیاده

مثلا

داروخانه در تماس مستقیم با بیماران هست. اگه داروخانه بیاد و اعلام کنه که داروها رو نمیتونه بیمه حساب کنه و مجبوره آزاد حساب کنه چون قدرت خرید دارو رو نداره هیچکس باور نمیکنه. همه فکر میکنن داروخانه چون مریض داره پس حتما درامدش هم خوبه یعنی به دید مردم داروخانه مثل یک فروشگاه هست که با داشتن مشتری حتما سود حسابی هم داره و این حرفها همه اش برای سودجویی هست و وضعشون توپه توپه!
شاید اگه وضع فروش دارو مثل مثلا پوشاک یا اغذیه یا مواد خوراکی و کلا "بازار" بود. این طرز دید محلی از اعراب داشت. داروخانه یک مکان نسیه فروشی روی اقلامی هست که قیمتش کاملا حساب و کتاب داره. درصد سودش خیلی کمتر از تمام اقلامی هست که در "بازار" فروخته میشه. تمام خرید و فروشش مشخص و پرداخت مالیاتش از تمام "فروشندگان بازاری" شفاف تر هست. برای فروش اقلام نسخه لازمه همه اقلام نسخه رو در داروخانه موجود داشته باشن و تک فروشی دارو نداریم. معنی این حرف اینه که شما باید همیشه مقدار زیادی استوک دارویی در داروخانه داشته باشید چون اقلام دارویی به نسبت متعادل به فروش نمیرن. نسخه بیمه ای هم فقط یکبار قابل استفاده در داروخانه است و بیمار نمیتونه اقلام نسخه رو تک به تک بصورت بیمه ای از داروخانه های مختلف تهیه کنه. بعضی از داروهای خارجی با سود مشخص ۱۰ درصدی که دارند و بیمه ای هم هستند عملا با سود بسیار پائین (تاخیر چند ماهه بر گشت ۷۰ درصد از بیمه و پرداخت ۱ ماهه چک شرکت پخش) ضرر ده هستند و با وجود بالا بردن ظاهری گردش مالی داروخانه منابع مالی زیادی رو برای تامین هزینه بالای خریدشون به خودشون اختصاص میدن.
هزینه هایی مثل حق فنی (۵۰۰ تا ۹۵۰ تومانی) و شرایط خاصی که بعضی شرکتها میگذارن فقط میتونه تا حدی جبران هزینه های خرید داروخانه و تامین دستمزد پرسنل و مسئول فنی داروساز رو بده

جالبه الان چیزی مثل شراط فروش که در هر شغل و صنفی وجود داره شده بعنوان وای بیا و ببین چه خبره!! به نظر شما شرکت پخش دلش برای من سوخته وقتی میاد میگه حتما باید ۲ ملیون خرید کنی تا چک رو بلند مدت بگیرم؟ هر چی داروی تاریخ نزدیک و کم مصرفی که روی دستشون مونده لیست میکنن به اسم شرایط. تازه کیه که اون مقدار دارویی که خریداری میکنه رو توی قبل سررسید چک مصرف کنه؟ یعنی عملا قبل از اینکه نصف داروهایی رو که خریداری کردین مصرف کنید چکش رو به شرکت پرداخت کردید و الان  در انتظار دریافت باقی پول داروهایی هستید که به بیمار نسیه فروختید و بیمه تامین اجتماعی به راحتی از پرداخت دینش سرباز میزنه جالبه کلا طلبکار هم هست!
یعنی مدام چیزی که داروخانه باید بعنوان سود در دست میداشت تبدیل میشه به جنسی که در انبار داروخانه باید بمونه و این روند همینطور ادامه پیدا میکنه.
عملا با فروش نسیه و برگشت پول دیر هنگام و خریدهای سنگین داروخانه تبدیل میشه به محل انبار بزرگی از دارو که هر چه که میفروشه رو دودستی تقدیم شرکتهای پخش میکنه و پولی در دست نداره که اسمش رو بشه سود قابل خرج کردن گذاشت.
در بهترین حالت داروخانه باید خریدهای خودش رو بر مبنای سر رسید چکش تنظیم کنه یعنی اگه شرکت پخش چک دو ماهه ازش میخواد به اندازه مصرف دو ماه خودش خرید کنه یعنی مثلا ۵ تا سرتاید ۲۰ تا تئوفیلین جی. ۱۵ تا دپومدرول و ...
اما آیا این کار عملا ممکن هست؟
برای اینکار لازم هست وقت و انرژی زیادی برای بررسی فروش و انبار و تهیه کسری تقریبا هر چند روز صورت بگیره تا استوک دارویی به حداقل برسه.
این معنیش تخصیص وقت و پرسنل اصافی و هزینه پرسنلی هست که برای اینکار تخصیص داده میشه
در ثانی آیا این تضمین در بازار بی ثبات دارویی ایران هست که من همیشه دارویی که درخواست داشته باشم شرکتها داشته باشند که به من بدن؟
من مصرف محدودی از موبیک دارم. اما میدونم شرکت یه روز داره یه روز نداره. الان شرکت با من تماس میگیره فردا برام موبیک میرسه چقدر برات بزنم. کلا ۲۰۰ تا بیشتر ندارم!!
خب من کلا ماهی ۱۰ بسته حداکثر مصرف داشته باشم. سررسید هم که فکر میکنم یک ماهه باشه با این وضعیت عدم تضمین موجود بودن من برای اینکه مطمئن باشم نسخ من بخاطر نبود یک قلم برگشت نمیخوره درخواست بیشتری از حد نیازم میدم که خیالم راحت باشه فعلا دارم مثلا میگم ۴۰ تا بده
خب من به زودی باید هزینه کالایی که نفروختم رو پرداخت کنم تازه این کالایی هست که آزاد هست و من بلافاصله به نقدینگی (یک چهارم لازم برای پاس کردن چک میرسم) در مورد داروهای بیمه ای حساب کنید من چه وضعیتی دارم.
بعله اسما دلم خوش هست که من فلان قدر فروش دارم. اما عملا این یک فروش کاذب هست.
تا وقتی که من تکه عظیمی از هزینه داروهایی رو که فروخته ام با تاخیر بالا و خرید من برای چندین ماه و چک پرداختی شرکتها برای چند ماه باشه . من فقط دارم برای دیگران کار میکنم!
کی من به سود قابل برداشت میرسم موقعی که داروخانه ام را تعطیل کنم و دیگر خرید نکنم و همینی که دارم رو بفروشم. میشه آیا؟ یعنی شما میتونی تضمین بدی من همه نسخ ام رو میتونم کالاهاش رو پوشش بدم با همین موجودی که الان دارم؟ این یه دور تسلسل باطل هست. من کار میکنم میفروشم چک پاس میکنم منتظر دریافتی بیمه هام میمونم خرید بالاتر از سررسید چک هام انجام میدم دلمم هم خوش هست که مریضی میاد و داروهاش رو میگیره و میره...


حالا فقط مساله اینها نیست. همین سازمان تامین اجتماعی (که هم صاحب شرکت هست که ۲ ماهه چک میخواد و هم برگشت پول رو ۶ ماهه میده! اسمش رو نمیدونم شما چی میذارین از توبره و ..) نسخ رو میفرمایند که قبل از دهم ماه باید تحویل بدین دهم بشه یازدهم نسخه شما رو تحویل میگیرند میفرمایند برین ماه دیگه با نسخه ماه بعدتون بیارین دیر کردین! آخه فلان فلان شده تو خیلی کارت درسته؟ خیلی سر وقت و دقیق بدهی خودت رو پرداخت کردی که الان برای من خط و نشونم میکشی؟ یا بیمه پرسنل خودت یه روز دیر بشه آی چه داستانی داریم.

کاملا یک طرفه. میخوای بخوای نمیخوای نخوای شده!

حالا خدا وکیلی من داروساز چطوری میتونم مریضی که میاد داروخانه ام میبینم همین الانشم نمیتونه هزینه داروهایی رو که بیمه ای حساب شده رو پرداخت کنه و یا میگه بعدا بقیه اش رو یمارم یا میبخشم رو بهش بگم چون بیمه تامین اجتماعی گردنش کلفته و انگار نه انگار که من به اون پولی که پیشش گرو هست نیاز دارم نمیده مجبورم ازت آزاد بگیرم خودت برو و ازشون بگیر.

بدور از هر نگاه صنفی. تصورش واقعا سخته. برای ما که قسم خورده ایم توی این رشته. برای ما که برای کسب درامد وارد این رشته نشدیم الان کار رو به جایی برسونن که بخوایم از فرط ناچاری حرف پول و مشکل مالی رو با بیمار در میون بذاریم. تازه کی باور میکنه. همه انتظار دارن دکتر برای بیمارش از حقش بگذره. اولویتش سلامتی و رضایت بیمارش باشه.

این تاخیر بیشترین فشار رو هم به داروخانه های ضعیف و خلوت میاره. داروخانه هایی که گردش مالی محدود و فروش روزانه پائین دارن. یعنی عملا ضعیف کشی. حالا اگه یه داروخانه ای اینقدر با کار شاق و سروسامون دادن به مثلا ۱۰۰-۲۰۰ تا نسخه در روز بگرده شاید خیلی به دردسر نیفته. اما این عین بی انصافی در حق داروخانه های نوپا. داروخانه هایی که در مناطق محروم و با قدرت خرید ضعیف بیماران در حال کار کردن هستند. اونا نه داروی آزاد آنچنانی دارند که بفروشند نه اصولا بیماران مستضعف قدرت خریدش رو دارند و پزشکان هم بنا به قاعده اخلاقی سعی میکنند حتی القمدور از داروهای بیمه ای براشون نسخه کنند. هدف حذف این داروخانه ها هست؟
این داروخانه ها روبروز مجبورند با احتیاط بیشتر دارو خریداری کنند فقط داروهایی رو خریداری کنند که مطمئن باشن به سرعت اونها رو میفروشند و از خرید و عرضه بیمه ای داروهایی مثل آمپول روگام که کم مصرف با سود پائین و بیمه ای هست خودداری میکنند. عملا باعث میشه رونق و تامین دارویی فقط محدود به داروخانه های مرکز شهر و پرازدحام از مریض بشه.
این یعنی بیمار برای تهیه داروهای اینچنینی باید سرگردون بشه. بکوبه بره مرکز استان. هزینه و سرگردانی بخاطر سیاستهای پشت میزی. خیلی راحته گوش ها رو با سیمان پرکردن و به روی مبارک نیاوردن اما تبعاتش رو هم میبینید؟

خوش به حالتون