استفاده از آنتي هيستامينها Antihistamines: ديفن هيدرامين ، هيدروکسيزين ، پرومتازين ، کلماستين و در مواقعي سيپروهپتادين ميتوانند براي القاي خواب و حفظ خواب بکار روند ، بهترين انتخاب دارو براي بچه ها و خانم هاي باردار ديفن هيدرامين و بدترين احتمالا پرومتازين به علت اثر آنتاگونيستي دوپامين و احتمال بروز واکنش اکستراپيراميدالExtrapyramidal .

از دوز پایین آنتی دپرسانهای سداتیو مثل آمی تریپتیلین ، دوکسپسن و ترازودون هم برای القای خواب استفاده شده ، با این توجیه که اکثر مبتلایان به بی خوابی مزمن دچار افسرگی هم هستند . با اینحال این دارو ها به علت عوارش آنتی کولینرژیکی ( افت فشار خون - بدتر کردن هایپرتروفی پروستات - گلوکوم - خشکی دهان - تاری دید - گیجی ) و عوارض آنتی هیستامینیک ( گیجی و گنگی ) و طول اثر معمولا بالا خصوصا در سالمندان انتخاب مناسبی نیست .
داروي نيترازپام عموما براي پيشگيري حملات صرع استفاده ميگردد از اين دسته داروها داروي کلونازپام و کلوبازام هم به اين منظور بکار ميرود.
مزيت كلوبازام به كلونازپام در بيماران مبتلا به صرع خواب آوري كمتر آن است

{ Seizure : تشنج - Epilepsy :بيماری صرع }

مهمترين اقدامي که در مواجهه با مسمومين با دوزهاي بالاي اين داروها بايد انجام داد حفظ و برقراري تنفس مناسب است در مراجعه به اورژانس از داروي فلومازنيل به عنوان آنتي دوت (پادزهر) استفاده ميگردد . خطر مرگ با اين دسته داروها بر غلاف نظر عرف بسيار پائين است.

از فرم رکتال (شياف) ديازپام براي پيشگيري تشنج کودکان با تب بالا Febrile Seizure بکار ميرود.در صورت عدم دسترسي به فرم رکتال از مايع روغني موجود در آمپول هم به عنوان جايگزين ميتوان استفاده نمود هر چند کاملا قابل اتکا نيست ،به علت دوز پايين تر دارو و جذب متغيير آن.

از داروي ديازپام براي کنترل پريماچور اجاکوليشن Premature Ejaculationيا همان انزال زودرس استفاده شده چون نقش استرس را در اين زمينه پراهميت ارزيابي کرده اند،داروهاي ديگري که در اين زمينه توسط روانپزشک بعد از زمينه يابي کامل و به همراه روشهاي درماني غير دارويي تجويز ميشود شامل تيوريدازين و کلوميپرامين است .مهار كننده هاي اختصاصي بازجذب سروتونين(پاروكستين.فلوكستين و سرترالين و سيتالوپرام ) هم حتي به همراه داروي سيلدينافيل توما براي كمك به اين مشكل بكار مي روند. يك داروي اختصاصي جديد به نام داپوكستين Dapoxetine هم مجوز ورود به بازار يافت كه از دسته مهار بازجذب اختصاصي سروتونين است با فارماكوكينتيك متفاوت شروع اثر سريع و نيمه عمر بسيار كوتاه .
روشهاي غير دارويي به اختصار روش اسکوئيز (فشردن نوک آلت و کاهش احتقان آن) و روش نزديکي-قطع که به محض احساس خروج مني بيمار فعاليت را کاملا متوقف ميکند و روشهاي حساسيت زدايي که در آن در طي آموزش نسبتا طولاني بيمار نسبت به کنترل خود آگاهي و تسلط مي يابد

از داروي ديازپام به عنوان شل کننده مرکزي عضلات هم اسفاده ميشود ، داروهاي ديگر شامل باکلوفن ، متوکاربامول و دانترولن و تيزانيدين Tizanidine-Sirdaludمي باشند که دانترولن از طريق محيطي يعني اثر مستقيم بر عضلات مخطط و مهار آزادسازي کلسيم از غشاي سارکوپلاسمي باعث برطرف شدن اسپاسم ميگردد و تيزانيدين با مکانيسمي مثل داروي کلونيدين (آلفا آگونيست مرکزي) عمل ميکند

استفاده از بنزوديازپينها براي رفع اضطراب قبل از امتحان يا سخنراني توصيه نمي گردد در اين شرايط داروئي مثل پروپرانولول با پوشاندن علائم سوماتيکي مثل طپش قلب ، هايپرونتيليشن (پر دمي) تعريق و..بدون ايجاد اختلال در عملکرد ذهني گزينه بهتري به شمار مي آيد هر چند بايستي به عواض آن مثل اثر بر ريه و کاهش حجم تنفسي و پتانسيل آن در کاهش فشار خون توجه نمود.

در اختلال خوابي که بيمار مشکل در شروع خواب دارد از داروهائي با شروع اثر سريع و طول اثر کوتاه استفاده ميشود و در بيماراني که در حفظ خواب مشکل دارند،از خواب مي پرند ، از داروهائي با اثر طولاني استفاده ميشود

بوسپيرون Buspiron: اين دارو با مکانيسمي متفاوت اما با اثراتي مشابه با بنزوديازپينها عمل مي کند و بيشتر در اختلال اضطرابي جنرال بکار ميرود اين دارو پارشيال آگونيست سرتونين است .شروع اثر ضد اضطرابي آن بعد از حدود چند هفته ظاهر ميشود در حالي که بنزوديازپينها شروع اثري کمتر از يک ساعت دارند ،بوسپيرون اثر کاهش توانايي ذهني که بنزوديازپينها ايجاد ميکنند را ندارد ، مورد سوء مصرف قرار نميگيرند و عوارض ترک ندارن دبوسپيرون برخلاف بنزوديازپين ها اثر ضد تشنجي (كلونازبام – كلوبازام ) شل كننده عضلاني (ديازپام) ندارد . اثر سداتيو بسيار كمتري دارد دپرسيون تنفسي ايجاد نمي كند پوتنسي ضد اضطرابي تقريبا معادل ديازپام دارد
بوسپيرون اثرمهمي بر روي الگوي خواب ندارد فقط باعث اندكي كاهش در طول دوره REM و كاهش وقفه در شروع آن ميشود.خصوصا در افرادي كه مشكل بي خواب مزمن بدون اضطراب دارند . در افراد مضطرب بوسپيرون ميتواند علاوه بر كاهش اضطراب در بهبود كيفيت خواب بدون اثر خواب آور يا سداتيو موثر باشد. مصرف همزمان دارو با غذا جذب دارو را به تاخير مي اندازد و اين تاخير به نوبه خود باعث كاهش كليرنس دارو و افزايش مقداري از دارو كه وارد سيستم عصبي ميشود مي گردد.شروع اثر ضد اضطرابي از 2 هفته بعد آغاز ميشود اما بهترين كارايي خود را حداق 3 تا 4 هفته بعد از درمان نشان مي دهد.
اين دارو توسط ايزوآنزيم 3A4 متابوليزه ميشود و داروهايي كه اين آنزيم را مهار ميكنند-اريترومايسين-ايتراكونازول-نفازدون- غلظت را بالا و داروهاي القا كننده مثل ريفامپين غلظت پلاسمايي آنرا كاهش ميدهند


اختلال اضطرابي جنرال GAD: اکثرا و تقريبا بدون دليل مشخص مضطرب اند،تمرکز خوبي ندارند و از ضعف حافظه رنج ميبرند.تحريک پذيرند ، به شلوغي و سوصدا حساس اند ، و علائم جسماني مثل خشکي دهان ، نفخ ،تند شدن تعداد تنفس ، طپش قلب ، سردرد و... دارند..توجه! به علت مشترک بودن اين علائم با بسياري اختلالات ديگر تشخيص افتراقي صرفا توسط روانپزشک انجام ميگيرد.

کليه داروهاي بنزوديازپيني در دوره بارداري در رده ايکس قرار دارند يعني منع مصرف مطلق