مدیریت داروخانه (استخدام پرسنل)
با توجه به استقرارم در داروخانه و اینکه سعی کردم در دوران دانشجویی و بعد از فارغ التحصیلی محیط های کاری داروخانه های مختلف رو ببینم و از هرجایی سعی کنم نکته ای یاد بگیرم فکر کردم بد نباشه این پست رو بنویسم تا با گشوده شدن این بحث از راهنمایی شما همکاران و تبادل اطلاعات در این زمینه که متاسفانه بیشتر بصورت غیر رسمی و پراکنده درموردش مطلب وجود داره بتونم استفاده کنم، لازمه اش بیان انتقاد شما و گفتن نظرتون در هر بخش هست که امیدوارم همراهی بفرمائید.
طبق معمول من بدون ساختار و انسجام مطالبی رو که به ذهنم برسه مینویسم و بعد، اگر فرصتی بود، مرتب خواهم کرد، پوزشم را بپذیرید
روند کار معمول در داروخانه، داروخانه را باید مکانی در نظر گرفت که همیشه کاری برای انجام دادن درش هست و چک کردن دوباره و چند باره همیشه لازم هست. اصل در داروخانه اجتناب از اشتباه هست و در مرحله بعدی سرعت مناسب انجام کار بدون اشتباه
از انتخاب پرسنل که مهمترین ابزار شما برای مدیریت درست و بهینه در داروخانه هست شروع کنیم.
شما برای حذب نیروی کار هم میتونی اعلانی رو بر روی داروخانه رو به بیرون نصب کنید، هم از مراکز کاریابی محلی کمک بگیرید.
در هر صورت افتادن در دام معرفی و رو انداختن آشنا برای جذب فرد خاص اولین اشتباهی هست که نباید انجام داد، دریافت تضمین های اخلاقی و مالی و معرفی معرف رو باید گذاست برای مرحله بعد،
وقتی تعداد افرادی که فکر میکنید در نظر اول مناسب کار هستند به 5-6 نفر رسید میتونید ارزشیابی ازشون به عمل بیارید، تعداد بیشتر سردرگمی و دشواری انتخاب و از دست رفتن وقت زیاد رو برای شما تحمیل میکنه
چه کسانی در همون ابتدا رد میشن؟
یکی میاد با خالکوبی و یقه باز و بوی سیگار و ...
یکی که سن بالایی داره
اسم / سن / میزان تحصیلات / محل سکونت / خط ثابت / تاهل / سابقه کار قبلی رو میپرسید و بهشون میگین که یکهفته بعد با داروخانه تماس بگیرن
بعد از رفتنشون براورد اولیه تون رو در همون برگه یادداشت کنید،
در این موقع اگه نکته خیلی منفی دیدین روش تاکید کنید وگر نه قضاوت اولیه تون خیلی اتکا نکنید.
معمولا دو فاکتور مهم سن و معلومات قبلی هست، سن بهتره همیشه کمتر از سن مدیر داروخانه باشه، شما با کسی که سن کمتری از شما داره بدون رو دربایستی و راحتتر میتونین کنار بیاین، سن بالا یعنی جا افتادگی و این برای شما که نیاز دارین خودتون قالب اون فرد رو برای کار در داروخانه تون شکل بدین یعنی مقاومت در برابر تغییر با این حساب تجربه کار در داروخانه دیگر از نظر من جالب نیست چون من ترجیح میدم خودم اونطوری که خودم میخوام پرسنلم رو دستور کاری براش تعیین کنم و آموزش بدم
مساله انتخاب جنیست آقا و خانم برای کار در داروخانه، خیلی ها ترجیح میدن از خانمها بعنوان پرسنل غالب در داروخانه استفاده کنندف نقاط مثبت : خانومها معمولا حرف گوش کن تر هستند، احتمال دست کجی کمتری دارند (همه در داروخانه دزد هستند مگر نتوانند!! این رو من متاسفانه در هر داروخانه ای رفتم شنیدم! حالا این نتوانستن یا دلایل شخصی و درونی داره(وجدان و تربیت) یا بیرونی(نظارت و ممانعت)) مسئول اولیه تامین درامد خانواده نیستند. محیط کاری بدون درگیری و جنجالی خواهید داشت. خانومها معمولا هر کاری رو زود انتخاب نمیکنند و در حالت انتظار برای کار بیشتر می مانند و این یعنی دست شما برای انتخاب موارد مناسب تر باز تر هست.
نقاط منفی : معمولا با همکاران دیگر خصوصا همکاران خانم دیگر نمیسازند. استرس کاری داروخانه را سختتر تحمل میکنند، پذیرش انتقاد و ایراد کمتری دارند، بارداری و پی ام اس هم مخصوص خانمهاست و طبعا مرخصی بیشتری نیاز دارند.
در مورد تاهل خانومهای متاهل و آقایون مجرد اصولا گزینه های بهتری هستند. خانوم مجرد یک حواسش به کار داروخانه و چند حواس دیگرش به گوشی موبایلش! خانوم مجرد فردا که ازدواج کند همسرش ممکن است موافق ادامه کار وی در داروخانه نباشد. آقای متاهل یعنی کسی که باید کار به هر نحوی شده پیدا کند حتی اگر لازم باشد در توانایهایش به دروغ متوسل شود و باید هزینه های خانه را تامین کند حتی اگر حقوق دریافتی اش کافی نباشد.
الان و آینده در کار داروخانه وابستگی مستقیمی با استفاده از کامپیوتر و اینترنت داره که این دو هم وابستگی مستقیمی به بلد بودن زبان انگلیسی، پس حتما در تست هاتون چک کنید که تا چه حد به زبان و کامپبیوتر وارد هستند، وارد بودن زیادی هم واقعا نیاز نیست.
بهتر هست که دوره آزمون و خطا رو گذرونده باشن، یعنی اولین بارشون نباشه که برای کار به شما مراجعه میکنند. خیلی ها هنور معنی کارفرما و رابطه مالی رو در اولین تجارب کاریشون درک نمیکنند.
خصوصیات ذهنی : حافظه و خصوصا حافظه کوتاه مدت باید خوب باشه، فرض کنید در حال وارد کردن نسخه در کامپیوتر هست و همزمان شما بهش میگین که فلان قلم دارو رو بیاره و قیمت اون رو بگه و بعد توی کسری ها هم یادداشتش کنه و نسخه ای که زیر دستش هست هم بهش گفته بودین که کلسیمش رو خارجی میخواد به تعداد ایرانی قیمت بزنه و ویتامینش ای اش رو هم 10 تا بیشتر نمیخواد! از ویتالایف بهش بده، در این حین بیماری هم بالای سرش داره روی پیشخون ضرب میگیره که نسخه من چی شد من از همه زودتر اومدم قبل من هیچکی نبود و تازه میدونه که درست هم نمیگه، بچه یکی هم داره توی داروخانه گریه میکنه و از اون طرف از پخش جنس آوردن منتظرن یکی بره تحویل بگیره و یکی هم اومده دنبال داروی ترکیبیش که نسخه اش تامین اجتماعی هست و دیروز داره و اسمشم فلان هست!
نه خدائیش جک نیست، چنین موقعیتهایی رو من درش بودم و کاملا درکش کردم! استرس زا هست و مدیریت اون استرس واقعا کار سختیه
خوب این آدم اولا باید استرسی نباشه! یعنی کلا ادم ریلکسی باشه و جوشی نشه زود، بتونه با لحن خوب با اون مشتری بد قلق راه بیاد، بتونه تعیین کنه کدوم یکی از این کارایی که شنیده اولویت داره و فوریتش رو تشخیص بده، توان پردازشی اش در حد پردازنده چند هسته ای با کش بالا باشه!
البته آدمی که اینقدر با استعداد باشه هم لابد انتظار ندارین همه کارهای خوب دنیا رو ول کنه بیاد کار پر استرس و کم درامد نسخه پیچی رو قبول کنه! به قول یکی پرسنل اگه اینقدر با استعداد باشه دیگه پرسنل نمیمونه! اما نه! باز هم امید هست پیدا میشه!
نکته جالب دیگه در تست مصاحبه اینه که شما بهتره یک لیستی رو از داروهایی نا آشنا برای مردم عادی مثل دپاکین، ریسپریدون 4 میلی گرم، ممانتین ، ساشه آلومینیوم ام جی اس، کولوفک 135، اسپری آتروونت، مستینون، تتراکوزاکتایئد، اسکازینا 5 میلی ، اکوئین 1.25 ، آمپول مالتوفر و .. که حدود 20 قلم اسم دارو با دوزش باشه تهیه کنید و دو یا سه دقیقه بهش وقت بدون مزاحمت بدین که اون اسامی رو حفظ کنه. بعد که حفظ کرد شما سوالات بی ربط ازش بپرسید مثلا محیط کاری چجوری دوست داره، چرا این کار رو انتخاب کرده، مزایا و معایت کار به نظرش چی هسن که حدود دو دقیقه هم از این سوال و جواب بگذره بعد یک کاغد بدین دستش که هر چی که از اون اسامی یادش اومد بنویسه.
معیاری تقریبی برای مقایسه دستتون میاد. علاوه بر اون میبینید که در حالت استرس خطش خوب هست یا نه! به خط خوب در حالت سریع نویسی پرسنل نیاز خواهید داشت!!
برای بررسی محاسبه ذهنی اش میتونید ازش بپرسید ضرب 27*6 چقدر میشه و بعد 11*50 و یکی که سختتر باشه مثل 46*11 که باید بدون قلم و کاغد و ذهنی حساب کنه. ممکنه بعضی ها سریعتر جواب بدن ولی غلط! این تست باید به جواب درست برسه حالا طرف دو دقیقه هم طول داد طوری نیست، کسی که سریع یه جوابی میپرونه فردا که یه مشتری میاد و میپرسه مام رسکونا دارین و اینم یکم میگرده پیدا نمیکنه و شما هم نباشین میگه نه تموم کردیم و ردش میکنه بره!! سماجت در پیدا کردن جواب، یعنی تعهد برای درست انجام دادن کار!
برای محاسبه منطق مقایسه ایش به نظرم بهتره بپرسین کدوم یکی از حاصل این دو ضرب بزرگتر میشه
18*4 یا 19*3 ؟
خوب آدم عاقل نمیاد اینا رو با هم ضرب کنه میاد خودش یه مثال ساده تر میزنه مثلا 10*1 = 10 9*2=18 و نتیجه اش میشه اینا هرچی به هم نزدیکتر بشن حاصل ضربشون عدد بزرگتری میشه، حالا به چه درد ما میخوره اینجور تحلیل ها، نمیتونم الان مثال مشخصی بزنم اما با این تستها میتونین بفهمین که طرف چقدر ذهن در دسترس داره و جقدر قوای ذهنی آماده برای محاسبه و یادگیری که حتما در وقت و انرژی اموزش شما تاثیر گذار هست
من اینکار رو نکردم اما به نظرم بد نیست ازش بپرسین یه جک جدید هم تعریف کنه، مخصوصا بعد از اون مصاحبه و در واقع محاکمه (به نظر ظالمانه میاد اونجور بازجویی کردن، اما شما قراره یکی رو در عرض چند دقیقه محک بزنید و از بین گزینه ها مناسبترین رو انتخاب کنید)، اینجا روحیه اجتماعی طرف خودش رو نشون میده، خوش و بش کردن با بیماران و رد کردن نیش ها و اعتراضات عصبی اونها با شوخی و ملایمت یک هنر لازم در داروخانه هست . کسی که در مقابل این حالت بازجویی شما جبهه میگیره و همش بهش بر میخوره که این چه سوالاتیه و من چرا باید اینا رو جواب بدم و به چه دردی میخوره و من ... این شخصیت هرچند محترم هست اما برای کار در داروخانه مناسب نبست، شما به اندازه کافی در داروخانه تان دردسر و درگیری دارید و اگه قرار باشه برای هر درخواستتون سخنرانی توجیهی انجام بدین و نظر مساعد پرسنل رو جلب کنید شما برای مدیریت داروخانه هنوز ساخته نشدید! چشم! و انجام اون بهترین جوابی هست که باید بشنوید.
فردا شما کار جدیدی رو میخواین به پرسنل بسپرید، کسایی که از همون اون چرا و نظرات شخصی خودشون رو بدون اینکه شما ازشون خواسته باشید مطرح میکنند خودشون خصلت مدیریت دارند، شاید برای مدیریت پرسنل اگه خودتون نیستید خوب باشند اما دوتا مدیر و دو آشپز با هم کنار نمیان!
مثال شما به پرسنل میگید از این به بعد هر چیزی که دستی میفروشید رو توی کامپیوتر ثبت کنید، موجودی رو از فاکتور در کامپیوتر بزنید در حالی که انبار گردانی نمیکنید، یکی برمیگرده که چرا چه فایده ای داره؟ خوب این آدم احتمال اینکه یکی در میون اون کار رو انجام نده بیشتر از کسی هست که میگه چشم و انجام میده، برای راه انداختن یک عادت جدید فقط لازمه که برای اون افراد در روزهای اول چند بار گزارش بخواین و نظارت کنید که انجام میدن، اما برای اونهایی که ازتون توضیح خواستن و شما هم دلایل منطقی رو گفتین، فکر میکنن دارن چه منتی بر سر شما میذارن و خوب حتما حقوق و تشویقی مچزایی باید دریافت کنند و اگه شما حواستون بود آره انجام میدن و گرنه مگه نوکر شما هستن؟ حالا شما یه چیزی گفتین! اگه اونو انجام بدن فردا هزار خرده فرمایش دیگه میگین و ...
خوب اینا گفتگوهای ذهنی دو جور ادم متفاوت هست که شما باید به نحوی اون ادمها رو از هم تمیز بدین و با اونهایی که آدم آهنی تر هستند کار کنید!
ببینید بعد از مدتی شما که پرسنل رو عادت به یکسری کارهای روتین کردین و مستقیما نظارت کردین که جا بیفته، خودتون رو باید کنار بکشید و مسئولیت رو به اون شخصیتی که ویژگیهای مدیریتی بهتری داره بسپرید، اما این معنیش تائید این نیست که شما در وهله اول به دنبال ادمهای مدیر بگردید، شما در وهله اول آدم آهنی میخواید و از بین اونها اونی رو که کمتر آدم آهنی هست رو بعنوان ناظر بر بقیه در نظر میگیرید!
خوب بعد از اینها نوبت به یکروز امتحان عملی در داروخانه هست، هم صبح بیاید و هم عصر که شلوغ تر هست. اولین کار تمیز کردن و نظافت محیطی که بهش سپردین هست قفسه دارو یا بهداشتی را خالی تمیز و دوباره بچیند، ممکنه اون آدم براش سخت باشه و اینکارها رو دون شان بدونه،خصوصا که تحصیلات بیشتری هم داشته باشه، اما فکر میکنم هر کس در داروخانه باید بتونه هر کاری رو انجام بده، یعنی کسی که آرایشی میفروشه بتونه نسخه قیمت بزنه، بتونه دارو بپیچه، نسخه بخونه، شیشه تمیز کنه و ... چرا؟
گردش کار و تنوع کار هم خستگی روحی رو دور میکنه، هم اگه روزی یکی از پرسنل رفت مرخصی پرسنل دیگه بتونن نه به اون کاملی کار تخصصی اون فرد بلکه تا حد زیادی نبودنش رو پوشش بدن، یعنی هر بخش رو مسئولش یک نفر هست اما هرکسی میتونه کار اون فرد رو هم انجام بده، مرتب کردن نسخ و آماده کردنشون برای بیمه ها رو یک نفر باید تحویل بده و مسئول نقص کارش باشه، اما همه بتونن در اینکار کمکش کنند و اگه چند روز هم نبود کارش رو بتونن انجام بدن، اگه مسئولیتها رو هم بخواین هم پوشانی کنین هر کس کار رو میندازه گردن یکی دیگه و از زیر کار در میره.
حقوق هم یکسان باشه، و مزایا و تشویقی بر اساس میزان مسئولیت پذیری و دلسوزی که برای کار داروخانه و راه انداختن کار بیماران انجام میدن در نظر گرفته بشه، میزان تشویقی هم جوری نباشه که حسادت شدیدی برای بقیه ایجاد کنه، حدود 1/5 حقوق ماهانه برای تشویقی فکر کنم میزان خوبی باشه
ببینید خودش خودجوش کاری میکنه یا نه؟ میشینه درو دیوار رو نگاه میکنه تا شما بهش کاری بدین انجام بده یا نه خودش شروع میکنه وارسی داروها، اسامی و سوال پرسیدن ...
مثلا در بخش بهداشتی هست، کسی میاد سوالی میپرسه، خوب این بنده خدا نمیدونه داریم نداریم، کجا هست، چقدره قیمتش، عکس العملش چیه؟ میفرستتش سراغ کس دیگه یا خودش برای پیدا کردن جواب از شما یا دیگران میپرسه؟ خودش یک سرچی سریعی میکنه یا بدون اینکه به خودش زحمتی بده میسپره به کسی که بلده؟
کار با کامپیوتر :
بلاخره دیر یا زود همه داروخانه ها باید نرم افزار داروخانه و کامپیوتر در داروخانه شون داشته باشن و دیر یا زود آنلاین نسخه هاشون رو ثبت کنند، پس کار با کامپیوتر بسیار مهم هست!
یک متنی رو بدین که تایپ کنه، توش ، ؛ کشیــــــــــــــــده و آ رو بگین که تایپ کنهف سرعت تایپ و تسلطش مشخص میکنه گه چقدر راست گفته که کامپیوتر بلده!
فرق دکمه del با backspace رو بدونه
کار دکمه insert و از این قبیل
کپی پیست کردن با موس و کیبرد
هایلایت کردن متن
کلیدهای ترکیبی مثل alt+tab
تایپ دو دستی بدون نگاه کردن به کیبورد
اسم بایوس رو شنیده باشه و ..
توی اکسل اسم دارو رو بتونه پیدا کنه
بتونه مرتب کنه بر اساس ستون ها، ویرایش متن، تغییر رنگ، تغییر فونت، چپ چین، راست چین، Alt+Shift ،
کانکت شدن به اینترنت، ورود به سایت و دانلود رو بدونه
خوب فعلا!...
+ نوشته شده در جمعه نهم مهر ۱۳۸۹ ساعت 1:19 توسط هادی(نوید) اخوت پور
|
این وبلاگ برای تبادل اطلاعات با دیگر همکاران گروه پزشکی و استفاده از تجربیات همدیگر ایجاد شده است.