درحال حاضر بحث مکانیزه کردن فرایند نسخه نویسی درحال داغ شدن هست و برای پیشگیری از سوخته شدن و ته گرفتن آش مورد نظر به فکرم رسید نکاتی رو با همکاران عزیز پزشک در میان بذارم


از اونجا که کلا عرف نیست کسی حق رو به آدم بده و تا داد کسی در نیاد کسی به حرف حساب گوشش بدهکار نیست.

خصوصا طیف جامعه پزشکی که نجابت ذاتی باعث میشه همیشه بعد از پایمال شدن حقشون بدنبال مذاکره و تعدیل جفای رفته برحقشون برن

عرض شود این نکات به ذهنم رسید

- هیچ ارگان، بیمه یا سازمانی نباید پزشک رو برای انتخاب اقلام دارویی از لیست اقلام مجاز دارویی کشور تحت فشار بذاره :یعنی فردا نیان

پزشکان رو تحت بازجویی و اعمال کسورات قرار بدن که چرا فلان دارو رو نوشتی،

چرا فلان تعداد نوشتی،

چرا غیر بیمه نوشتی،

چرا دو روز پیش ویزیت کردی فاصله مجاز بین الویزیتین! رو رعایت نکردی

چرا آزمایش درخواست کردی و بدون آزمایش به تشخیص نرسیدی

سقف تعداد نسخه ویزیت شما در روز فلان قدر است، فاصله بین ثبت هر نسخه حداقل 10 دقیقه

سقف تعداد نسخی که لازم شده تائید بشه فلان تعداد در ماه هست

در ماه نباید بیش از فلان مقدار هزینه تراشی! کنید برای بیمه

چرا نسخ تکراری نوشتی

چرا نسخ تداخل دار نوشتی

چرا دستور نسخه درست نبود

چرا از فلان شرکت بیشتر نوشتی

چرا از فلان شرکت ننوشتی

چرا داروهات به تشخیصی که نوشتی جور درنمیاد،

چرا یکی از داروهات تو 5 روز تموم شد اون یکی 12 روز

چرا مریض هنوز از اون نسخه قبلی که دارو نوشتی هنوز دارو داشت بازم برای نوشتی

چرا تشخیص غلط دادی مریض خوب نشد، اون حق ویزیت مشمول کسوراته!

چرا ارجاع به متخصص دادی هزینه تراشی کردی، مشمول امتیاز منفی میشی

چرا بیشتر از فلان قلم دارو در یک نسخه نوشتی

چرا برای بیماران اینقدر سرم مینویسی

چرا ژنریک ننوشتی

چرا برند گرون مینویسی

چرا...


ببینید ممکنه برخی از این مسایل کاملا جالب باشه از لحاظ علمی در موردش بحث بشه، کار علمی بشه، ارتقا نسخه نویسی انجام بشه، خیرش واقعا برای مریض و پزشک باشه

اما از الان باید انجمنهای پزشکان روشن کنن که کجاها این خط قرمز ورود سازمانهای بیمه گر هست و کجاها حوزه مسئولیت و اقدام نظام پزشکی تا تداخل مسولیت پیش نیاد. بحث پوشش مالی یه بحث هست و بحث نظارت علمی یک بحث و هرکدام عامل و ناظر و مسئول جدایی هستند که البته تعامل با هم دارند اما تداخل مسئولیتها موجب سواستفاده خواهد شد.

من با توجه به برخوردی که از بیمه ها با داروخانه ها در مورد اعمال کسورات دیدم، حرف علم و کار علمی برای سازمانهای بیمه گر فقط یک بهانه هست برای عدم پرداخت، یعنی هر بهانه ای که به ذهنتون برسه و نرسه علم میشه برای اینکه پرداختی کم بشه، برای اینکه طرف قرارداد با بیمه ها وابسته  و بله قربان گو بشن. درنتیجه لازم هست مانع قانونی برای اعمال کسورات بنا به دلایل علمی وجود داشته باشه. بررسی دلایل علمی و اقدامات متناسب محدود به مراکز دانشگاهی باشه.

حتی همینطور که در مورد داروخانه ها یحث حق فنی به میان کشیده شد و حقوق داروسازان رو زیر سوال بردند. مساله داروخانه معین رو مطرح کردند

در مورد پزشکان هم همین برنامه ها متصور هست، یعنی ممکنه جو طوری بشه که یک پزشک مجبور بشه برای گذران معیشتش به هر ساز این سازمانها برقصه کاری که در مورد داروخانه ها صورت گرفته

راه حل هم وجود قانون روشن در مواجهه با این مسائل هست، راه حل که چه عرض شود، لااقل تا حدی بازدارنده خواهد بود وجود قانون روشن

lمورد بعدی لزوم ارائه نرم افزار نسخه نویسی رایگان پایه برای پزشکان هست، یعنی تمام حداقلهای مورد درخواست بیمه ها رو باید این نرم افزار پوشش بده و آپدیتها و سرویسهای نرم افزاری هم بعهده بیمه ها باشه. وام خرید یک دستگاه کامپیوتر هم مساله ای هست که بهتره در موردش از الان چاره اندیشی بشه

امیدوارم از تجربه داروسازان در امر مکانیزه شدن داروخانه و تبعات مثبت و منفی آن پزشکان گرامی بهره مند شوند.